In NRC van 19 december las ik een ingezonden stuk van J. Veldman dat wel interessant is. Hij heeft een voorstel om de lerarentekorten in het onderwijs op te lossen. In hoofdzaak als volgt: ‘Bied afgestudeerde universitaire studenten een onderwijsfunctie aan plus scholing ter voorbereiding op de functie, met als tegenprestatie de kwijtschelding van hun studieschuld wanneer zij zich verbinden voor een periode van vijf jaar.’

Dit idee deed mij denken  aan een regeling die aan het begin van de jaren zestig van de vorige eeuw in gebruik was ten aanzien van studerenden die na hun studie in militaire dienst moesten. Ze hadden uitstel gekregen van het vervullen van die dienstplicht om zonder onderbreking te kunnen studeren, maar het was geen afstel. Wie een baan in het onderwijs kon krijgen – en daar was een ernstig lerarentekort – en in het onderwijs werkzaam bleef tot zijn dertigste, hoefde daarna niet meer in dienst. Lees verder Misschien een goed idee →

Met enige tegenzin begon ik een artikel van Brigit Kooijman over ‘ongelijke kansen’ te lezen ( NRC 17 november).

Over dat onderwerp wordt immers al meer dan vijftig jaar geschreven, meestal met dikke beschuldigende vinger: het onderwijssysteem deugt niet, het biedt geen gelijke kansen en onderwijzers en leraren werken daaraan mee, zijn niet vernieuwingsgezind en voelen niet voor uitdagingen. Lees verder Alle mensen zijn ongelijk →

Het succes van de beweging PO in Actie kwam zo overrompelend snel dat sommige mensen het niet bewust hebben meegemaakt.

In anderhalf jaar tijd  van niets tot een beweging  die 60000 leerkrachten op de been wist te brengen en die een forse salarisverhoging tot stand bracht. De initiatiefnemers, Jan van de Ven  en Thijs Roovers, werden geïnterviewd in NRC Handelsblad ( 6 oktober) en wat zij daar zeiden is vooral bedroevend voor de oude vakbonden. Die zijn achtergebleven in de wijze van communiceren  met hun leden, ze zijn niet aantrekkelijk voor jongeren, ze zijn bang om actie te ondernemen, die hebben geen eigen ideeën. Lees verder Vakbonden ontluisterd →

In NRC Handelsblad van 25 augustus noemt de columniste Rosanne Herzberger het gevaarlijk dalen van de vaccinatiegraad in Nederland als een voorbeeld van de toegenomen ontwikkeling van de Nederlanders…´de maatschappelijke ontwikkeling die de vaccinatieweigeraars voortbrengt:  dat is de enorme toename  van geëmancipeerde hoogopgeleide burgers die niet meer alles klakkeloos aannemen en zich overal mee bemoeien.´ Lees verder Vreemde conclusie →

Het beleid van de overheid waardoor sinds de jaren negentig geld wordt uitgekeerd aan schoolbesturen – ter vrije besteding – is oorzaak van groeiende ongelijkheid tussen scholen. Met andere woorden: die ongelijkheid is in feite gelegitimeerd door de onderwijspolitiek, zowel van links als van rechts.

Dat hoeft echter niet. Als ik me beperk tot wat vroeger het middelbaar onderwijs heette: daar waren tientallen jaren de onderlinge verschillen gering. Elke H.B.S., waar ook in het land, bood alle leerlingen dezelfde opleiding. Dezelfde vakken, hetzelfde aantal lessen, dezelfde exameneisen. Alleen met sommige buitenschoolse activiteiten kon men zich enigszins onderscheiden. Bij voorbeeld met schoolreizen. Aanvankelijk waren die heel eenvoudig van opzet, zoals de reis die in Bordewijks ‘Bint’ wordt ondernomen door de leraar de Bree: op de fiets met zijn klas langs jeugdherbergen in Vlaanderen. Lees verder Luxeprobleem →

Ruim een maand geleden kwam ik het woord ‘bullshitbanen’ voor het eerst tegen, in een artikel van Bastiaan Bommeljé ( NRC Handelsblad 27 april 2018).

Ik citeer de alinea waarin het woord gebruikt wordt: ‘Natuurlijk, we weten allang dat de universiteiten werken met oprotzesjes om de outputfinanciering op peil te houden. En dat talrijke academische opleidingen de afgelopen jaren  tot wel twintig procent van het curriculum schrapten om de uitval-targets te halen. En dat het hoger onderwijs de ogen gesloten heeft voor het feit dat zowat de helft van de studenten geen begrijpelijk Nederlands kan schrijven, zoals iedereen merkt die scripties leest of meeleest. En we weten ook van de proliferatie der bullshitbanen om al die afgestudeerden  een dagbesteding te geven als verandermanager, inspiratiecoach of cultuurmarketeer.’

Lees verder Waardeloze banen →

De bemoei-instanties van het onderwijs gedragen zich als een carrousel op de kermis. Heb je net de club van Rosenmüller zien voorbij komen, dan komt even later de onderwijsinspectie langs. Binnenkort is de Onderwijsraad weer aan de beurt.

De inspectie heeft geconstateerd dat de prestaties in lager en middelbaar onderwijs dalen; in de laatste twintig jaar zijn de Nederlandse leerlingen geleidelijk minder gaan presteren. Je vraagt je af waarom de inspectie hier pas nu, na zoveel jaren, mee komt. Lees verder Uitdagend werk →

In twee afleveringen ( 28 februari en 7 maart 2018 in NRC Handelsblad) presenteerde Japke-d  Bouman, aan de hand van ‘leraar van het jaar 2017’ Conrad Berghoef, het ergste onderwijsjargon dat in omloop is. Bijv. ‘activerende didaktiek’, ‘vraaggestuurd onderwijs’, ‘gepersonaliseerd onderwijs’, ‘stakeholders’, ‘excellent onderwijs’ enz.

Wie in het onderwijs werkt zal het meteen herkennen en nog tal van andere voorbeelden kunnen noemen. Het is heel erg. Ik werd vooral getroffen door het volgende. De interviewer vraagt: “Wie bedenken al die modetermen dan?’ Lees verder Nieuwe omgeschoolde leraren →